Heb lef verander door anders te denken!
Iedereen bewandelt zijn of haar eigen ontwikkelpad. Precies een jaar geleden mocht ik het pad dat ik de twee jaren hieraan voorafgaand bewandeld had presenteren tijdens de feestelijke afsluiting van het trainee programma. Hoe ga ik dat doen? Op mijn manier!
Drie weken daarvoor had ik van mijn ouders, na een tip van @Berith Spoelstra, het boek ‘Dyslexie: stoornis of intelligentie!’ cadeau gekregen. Een geweldig geschenk want dit was wat ik nodig had zodat alle puzzelstukjes op zijn plek konden vallen. Ik had veel geleerd in de twee jaar traineeship maar toch bleef er voor mezelf een stuk onbegrip. Waarom voel ik me anders dan anderen? Waarom voel ik me onbegrepen? Zijn mijn gedachten zo anders, sla ik echt stappen over?
Ja je denkt anders Leoniek! Dyslexie is namelijk een verschil in de manier waarop jouw brein werkt en nee het is GEEN beperking of onmogelijkheid maar gewoon een andere MOGELIJKHEID! Ah maar als mijn hersenen dus op een andere manier werken dan brengt dit ook kwaliteiten en krachten met zich mee…hier wil ik meer over weten!
Naar aanleiding van de presentatie kreeg ik zulke waardevolle feedback; eindelijk had ik een stukje meer inzicht kunnen geven in hoe mijn hersenen werken en waarom ik daardoor op een andere manier informatie verwerk en hierdoor anders denk of handel. Ik voelde me direct al meer begrepen en dit gaf me de kracht en moed om te besluiten dat ik wat wilde gaan doen om de kennis van en het omgaan met dyslexie in Nederland te verbeteren. Het imago verbeteren gebaseerd op (neurowetenschappelijk) onderzoek! Maar hoe ga ik dit vormgeven?
Ik rondde mijn werk bij de Rabobank af en ben eind oktober 2017 gaan reizen. Als een vogeltje zo vrij ging ik in mijn eentje het avontuur aan. Op naar Zuid-Amerika, back to basic om volledig vanuit mijn eigen kracht mijn nieuwe pad concreet te maken. Het duurde even voordat ik de rust vond maar eind januari in Cusco, Peru, kwam de rust over me heen en de ideeën borrelden op, ik zat vol energie. Ik ben in een koffiecafé gaan zitten met mijn I-pad en heb uren achter elkaar geschreven. Het werd me duidelijk, ik moet voor mezelf beginnen!
Eindelijk durfde ik mijn hart te volgen, mijn passie achterna te gaan en dicht bij mijn kracht te blijven! Wie weet er nu meer van dyslexie dan de expert zelf? Theorie is belangrijk maar uiteindelijk gaat het om ervaring, sensitiviteit en dus het aanvoelen van gevoelens, situaties en momenten. Met name het reizen door de armste landen van Zuid-Amerika hebben aan dit inzicht bijgedragen. In Bolivia, Peru en Ecuador heb ik denk ik, naast de meest kleurrijke wel de gelukkigste samenlevingen gezien. De mensen lijken niet bezig te zijn met financiële zekerheid of met succes. Ze werken om te verdienen wat ze nodig hebben. Een man zei tegen me: ‘goed is goed genoeg, waarom moet het meer, groter of beter zijn als je alles al hebt om gelukkig te kunnen zijn?’. In deze cultuur wordt er t.o.v. onze westerse cultuur, meer waarde gehecht aan geluk en het doorbrengen van tijd met vrienden en familie. Het belangrijkste wat ik geleerd heb is dat je geluk kunt beleven los van economische omstandigheden.
Dit geluk gun ik zoveel meer mensen. Helaas blijkt uit onderzoek dat dyslexie bij veel mensen gepaard gaat met faalangst, een slecht zelfbeeld en geen of weinig zelfvertrouwen hebben. Ik herken dit ook bij mijzelf. Deze sociaal-emotionele aspecten worden echter meestal niet meegenomen in de behandeling van dyslexie. De behandeling richt zich met name op het verbeteren van het lees- en schrijfniveau. Begrijp me niet verkeerd, de behandeling van lezen en schrijven is ook belangrijk maar het omvat niet het gehele ‘probleem’. Het voelt als het gaan van een 4 naar een 6 zoals Marc Lammers in zijn lezing beschrijft (Youtube: Marc Lammers over Sylvia Karres). Moeite hebben met lezen en schrijven volgt uit de andere manier waarop de hersenen werken en is dus maar een onderdeel van het grotere geheel ofwel een punt van de taart!
Bij thuiskomst eind april ben ik alles voor mezelf op een rijtje gaan zetten. Twee elementen sprongen eruit: 1) mezelf verdiepen in nog meer onderzoek: ik heb de boeken ‘The Dyslexic Advantage’ en ‘Positive Dyslexia’ gekocht en gelezen; 2) het zoeken van een coachingsopleiding. Deze opleiding heb ik gevonden, binnenkort ga ik bij Sonnevelt Opleidingen starten met de opleiding tot Kindercoach. Ik ga (theoretisch onderbouwd) leren coachen en hier heb ik ontzettend veel zin in!
En de Next step? Dat is mijn droom realiseren! Net zoals Marc Lammers zag bij de Nederlandse hockey dames zie ik, in het Nederlandse onderwijssysteem, dat er bij dyslectici te veel wordt gefocust op de elementen waar ze niet goed in zijn.
Wat is mijn oplossing? Ik wil dyslectici en hun omgeving (leraren, remedial teachers, intern begeleiders, ouders, collega’s, etc.) inzicht geven in de werking van het dyslectische brein.
Wat volgt eruit? Positiviteit! Dyslectici spreken uit waar ze goed in zijn, hier heeft de hele omgeving profijt van of het nu de leraar, de kinderen in de klas, het gezin, de collega’s, etc. betreft. Yes en nu zijn we in een stijgende lijn want er kan bewust gewerkt worden aan het bekwame en dan…dan gaan we dit onbewust toepassen! Uit eigen kracht volgt een sterk gevoel van zelfvertrouwen. Door de omgeving mee te nemen in jouw manier van denken en de daarbij behorende kwaliteiten creëer je inzicht. Wanneer dit tot begrip leidt van de ander en jij je dus begrepen voelt kun je in een flow komen. Marc Lammers zegt hierover: ‘Flow komt vanuit kracht, vanuit zelfvertrouwen, vanuit een omgeving die positief is, flow komt niet uit kritiek en flow komt niet uit een onzekere omgeving’. Heerlijk toch in een flow leven!