Genetische bepaling van dyslexie

De eerste maand van het jaar 2019 is voorbij gevlogen en ik heb genoten van alles wat januari me gebracht heeft!

In de maand februari staan er ook weer mooie dingen te gebeuren. Ik rond o.a. mijn opleiding tot (kinder)coach af.

Onlangs realiseerde ik me dat er voor een belangrijk item, de informatievoorziening rondom dyslexie voor ouders, nog weinig aandacht is. Dit werd bevestigd door dyslexiebehandelpraktijken op de NOT (onderwijsbeurs).

Het is wetenschappelijk bewezen dat dyslexie genetisch bepaald is. Waar een kind dyslectisch is, is er grote kans dat één van de ouders (of een ander familielid) ook dyslectisch is. Pas vanaf de eeuwwisseling is er meer aandacht voor dyslexie. Vroeger wist men niet waarom sommige kinderen moeite hadden met lezen. Men dacht dat de kinderen dom waren of lui, gewoon geen zin hadden om te lezen of slecht konden zien. Dyslexie werd toen ook nog Woordblindheid genoemd. Grote kans dus dat jij als ouder van jouw dyslectische kind er nu pas achter komt dat je misschien ook dyslectisch bent en niet dom of lui.

Er kan bij de dyslexieverklaring van het kind veel emotie vrij komen bij de ouder. Angsten van vroeger, je wilt jouw kind beschermen en ervoor zorgen dat hij/zij niet meemaakt wat jij meegemaakt hebt. Misschien zit er ook wel een stukje schaamte.

Bij de coachtrajecten voor de opleiding tot Kindercoach heb ik 4 fasen doorlopen: bewustwording, verdieping, verantwoordelijkheid en vieren. Wat ik zo interessant vind is dat ieder traject anders is. Neem bijvoorbeeld 2 coachtrajecten. Beide ouders kwamen bij mij met een hulpvraag rondom de dyslexie. Waar het bij het ene kind ging om de sociaal-emotionele ontwikkeling (zelfvertrouwen, faalangst & zelfbeeld) was de andere hulpvraag meer gericht op concentratie & het je overvallen voelen.
Ik heb met de ouders eerst een kennismakingsgesprek gehad om te inventariseren wat de hulpvraag/wens van ouders is, hoe mijn werkwijze is en het doel van het kennismakingsgesprek, en het toelichten van het gehele traject. In dit gesprek zijn we ook ingegaan op de gezinssamenstelling, de reden van aanmelding, oorzaak van het ‘probleem’, de ontwikkeling van het kind, gezondheid van het kind, beleving van het kind en overige zaken die ouders willen delen. Dit om de voorgeschiedenis van de hulpvraag beter in kaart te brengen en het gezin beter te leren kennen.

Vervolgens heb ik op een speelse wijze kennis gemaakt met het kind en zijn of haar hulpvraag/wens geformuleerd, zodat ik deze kon toetsen aan de hulpvraag van de ouders. In het daarop volgende gesprek hebben we een verdiepingsslag gemaakt en zijn we met de hulpvraag van het kind aan de slag gegaan. Hier heb ik gekeken welke vorm bij welk kind past. Bijvoorbeeld bij een kind dat het fijn vindt om te bewegen heb ik hem of haar dat laten doen. Bij een kindje dat graag creatief is zet ik vormen als tekenen, schilderen en krijten in.

Na twee gesprekken met het kind is het tijd voor een (tussentijdse) evaluatie met ouders. Ik vind het belangrijk dat we elkaar een update geven. Ik hoor van ouders graag hoe zij en hun kind het traject tot dan toe beleven. Of hen dingen op zijn gevallen, of ze misschien zelfs al een verandering zien of merken bij henzelf of het kind. Of ze beiden ergens bewust van geworden zijn, of bepaalde inzichten hebben gekregen. We kijken tevens naar de verantwoordelijkheid die de ouder(s) (nog) kan (kunnen) nemen in het proces. Ook gaan we kijken naar wat er nog aandacht vraagt en wat al gevierd mag worden. Samen bepalen we de vervolg-stappen.

Een waardevolle terugkoppeling van beide kinderen vond ik dat ze het als prettig ervoeren dat er iemand 1-op-1 aandacht voor hen had, uit ervaring spreekt, hen begrijpt en aanvoelt. Een reactie van ouders was: “je hebt een rustige uitstraling. Je hebt ons goed meegenomen in dit traject. Door het stellen van de juiste vragen bewustwording bij ons gecreëerd. Fijn en waardevol om te horen/inzicht te krijgen in wat wij zelf kunnen doen om ons kind nog beter te helpen. Wij vinden dat je goed meedenkt en aan de hand van de sessies met ons kind ook tot goede/nuttige adviezen komt.”

Ben je geïnteresseerd of wil je meer informatie? Neem contact met me op!